Ganbei (proost)
Door: Jolanda
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
23 Mei 2009 | China, Peking
Hallo allemaal,
De treinreis naar Beijing naar Pinyao was erg leuk. We konden met de groep niet allemaal bij elkaar zitten, dus hebben Sabine en ik aangeboden om met z'n tweeen in een andere coupe tussen de chinezen te gaan zitten. Dit was erg leuk. We hadden een hoop bekijks en aanspraak (met handen en voeten). We kregen allerlei broodjes en koekjes te proeven, en ze waren erg geinterreseerd in m'n bergschoenen.
Na een treinreis van ongeveer 12 uur kwamen we rond 5 uur in de morgen aan in Pinyao. Een vestingstadje met een grote muur eromheen, met 4 toegangspoorten. Je begrijpt dat ik toen we de poort onderdoor gingen moest denken aan Elburg.
Pinyao is een prachtig oud stadje waar zo hier en daar een likje verf wonderen zou kunnen doen (stadje heeft in tijden geen onderhoud gehad, maar doordat er niets gerestaureerd is geeft dat ook wel weer een mooie sfeer). Doordat we 's morgen zo heel vroeg aankwamen konden we de stad in alle rust bekijken.
We hebben voor de hele dag fieten gehuurd voor 10 yuan (=1 euro). Hiermee zijn we naar een klooster gefietst ongeveer 6km buiten de stad. Dit klooster (staat op de lijst van het werelderfgoed) was ook erg oud en en niet gerestaureerd, Prachtige beelden en een mooie sfeer.
Op de terugweg naar het hotel (we wilden naar het restaurantje wat Jan had geadviseerd) zagen we in een straatje allemaal versieringen (bloemenbogen en kransen). Er werd muziek gemaakt en gezongen. We zijn toen een klein straatje in gegaan om te kijken wat er gebeurde. Er liepen mensen in het wit gekleed met witte mutsen op. Sommige hadden er een touw om gebonden. Er was een gedekte tafel en een soort altaartje waar dingen geofferd werden. We konden er niet achter komen of het een bruiloft was of een begrafenis. Later spraken we iemand die ons met handen en voeten engels duidelijk kon maken dat het om een begrafenis ging. Buiten de poort zagen we toen ook een draagbaar voor de kist staan. We begrepen dat ze eind van de middag buiten de stad begraven zou worden. Verder op de fiets richting het hotel (Tian Yuan Kui Hotel) hebben we nog een aantal broodjes gekocht die later erg droog bleken te zijn. Na wat rondgekeken in de stad ,toren in het centrum beklommen, museumpjes bekeken, souvenirwinkeltjes (het is net giethoorn of volendam)wileden we weer richting de begrafenis om te zien of we nog iets mmee konden krijgen van de ceremonie.
In het straatje war we eerder die dag waren geweest hadden ze alles al opgeruimd. Er was niets meer te zien. We hoorden we in de verte muziek. We fietsten er naar toe. Het ws net buiten de stadsmuur. Er stonden merdere opblaasbogen met balonnen en versiering. Dit was iets anders dan een begrafenis.... Wij (Hans, Pa en ik) nieuwsgierig naar de binnenplaats gelopen. Dit was iets heel anders dan een begrafenis. Dit was een trouwerij. We werden uitgenodigd om binnen te komen in huis om te kijken naar de nieuwe bruidskamer en het bed wat versierd was voor het bruidspaar. We kregen snoepjes en zonnebloempitten te eten en thee te drinken. Het was voor ons nog niet duidelijk wie of waar het bruidspaar was, maar later begrepen we dat die later op de dag zouden arriveren. Na en tijdje kwam er iemand die engels kon spreken (hadden ze opgehaald), en die vertelde ons dat we werden uitgenodigd om 's avonds bij de ceremonie te komen kijken en om mee te eten. Wow! Natuurlijk wilde we dit heel graag. Even terug naar de stad om een kado te kopen. Maar ja, wat geef je een chinees bruidspaar op hun huwelijk? Na advies van een meisje in ons hotel hebben we en beeldje gekocht van een chinees meisje en een jongen (Oeff, wat vressschelijk lelijk) wat ze hier erg mooi vonden.
's Avonds terug naar de bruiloft (met het kado). Daar zagen we voor het eerst het bruidspaar. Na de ceremonie met veel gekkigheid van familie en vrienden (filmpje krijgen jullie later te zien) was er vuurwerk met veel harde knallen, en mochten we aan tafel gaan ziten voor het eten. Er waren allemaal ronde tafels waar de gasten aan konden zitten. We kregen heel veel verschillende gerechten en moesten proosten op het bruidspaar en de familie. Ganbei! (proost!) met rijstwijn (53%), Ganbei!, Ganbei! De rijstwijn vloeide rijkelijk. De tefel stond inmiddels vol met allerlei gerechten waarvan we van alles moesten proeven (erg lekker). Toen de tafel vol stond, kwamen er nog veel meer gerechten. Deze werden gewoon gestapeld (in totaal ongeveer 30 gerechten, gestapeld tot 4 hoog). Ganbei! Ganbei!
Na het eten (was ongeveer 10 uur) was het feest afgelopen. We kregen als speciale gasten nog een afscheidskado mee (een soort kamerschermpje van laque met daarop de afbeelding van de stad Pinyao, en aan de andere kant vazen met bloemen. Heel lief, maar ook erg groot en onhandig en zwaar in onze rugzakken. Maar wel heel lief. Zwalkend op de fiets (zonder licht) naar het hotel gefietst.
De volgende ochtend hadden we een afspraak met Wang Jiao die we hadden ontmoet op de bruiloft en die ons wel wilde rondleiden in de stad.
We zijn toen o.a. naar het belangrijkste museum in de stad geweest, het bank-museum.
"s Avonds hebben we met de groep hotpot gegeten (chinees fondue). Om ongeveer 11 uur hebben we de trein genomen naar Xian.
Gisteren met een gammel rammelend fietsje ongeveer 12 kilometer over de muur van Xian gereden (Xian is ook een ommuurde stad), de moslimwijk bezocht, de beltoren beklommen en niet te vergeten het terracottaleger bekeken. Dit was voor ons de tweede keer, maar het blijft heel indrukwekkend. Duizenden manshooge belden wan klei die meer dan 2000 jaar gelegen zijn gemaakt om een graf te beschermen van een keizer (de keizer die ook de chinese muur heeft laten bouwen).
Vanmiddag hebben we een binnenlandse vlucht naar Lanzhou.
O ja, Peet je hebt gelijk. Misschien moeten we een beetje rustig aan gaan doen. We zien en beleven wel heel veel. Misschien wel te veel om te kunnen verwerken.
Van Pa mag ik niets meer kopen. Alleen nog een grotere tas om alles in mee te nemen :)
De chinese toiletjes blijven een bijzondere belefenis. Afgelopen treinreis hing er een zakje met mottenballen op het toilet. Ik vond het een goed idee, want de stank van het toilet was hierdoor minder te ruiken. Dorien (onze reisleidster) vertelde dat dat hielp tegen de kakkerlakken...(brrrr...)
Die staande (stap-) toiletjes zijn echt niet mijn ding. Zeker niet nu mijn darmen iets onrustig zijn.
Het weer is hier erg goed. Gisteren iets bewolkt. Dit was wel lekker na een aantal dagen van meer dan 32 graden.
Tot later!
De treinreis naar Beijing naar Pinyao was erg leuk. We konden met de groep niet allemaal bij elkaar zitten, dus hebben Sabine en ik aangeboden om met z'n tweeen in een andere coupe tussen de chinezen te gaan zitten. Dit was erg leuk. We hadden een hoop bekijks en aanspraak (met handen en voeten). We kregen allerlei broodjes en koekjes te proeven, en ze waren erg geinterreseerd in m'n bergschoenen.
Na een treinreis van ongeveer 12 uur kwamen we rond 5 uur in de morgen aan in Pinyao. Een vestingstadje met een grote muur eromheen, met 4 toegangspoorten. Je begrijpt dat ik toen we de poort onderdoor gingen moest denken aan Elburg.
Pinyao is een prachtig oud stadje waar zo hier en daar een likje verf wonderen zou kunnen doen (stadje heeft in tijden geen onderhoud gehad, maar doordat er niets gerestaureerd is geeft dat ook wel weer een mooie sfeer). Doordat we 's morgen zo heel vroeg aankwamen konden we de stad in alle rust bekijken.
We hebben voor de hele dag fieten gehuurd voor 10 yuan (=1 euro). Hiermee zijn we naar een klooster gefietst ongeveer 6km buiten de stad. Dit klooster (staat op de lijst van het werelderfgoed) was ook erg oud en en niet gerestaureerd, Prachtige beelden en een mooie sfeer.
Op de terugweg naar het hotel (we wilden naar het restaurantje wat Jan had geadviseerd) zagen we in een straatje allemaal versieringen (bloemenbogen en kransen). Er werd muziek gemaakt en gezongen. We zijn toen een klein straatje in gegaan om te kijken wat er gebeurde. Er liepen mensen in het wit gekleed met witte mutsen op. Sommige hadden er een touw om gebonden. Er was een gedekte tafel en een soort altaartje waar dingen geofferd werden. We konden er niet achter komen of het een bruiloft was of een begrafenis. Later spraken we iemand die ons met handen en voeten engels duidelijk kon maken dat het om een begrafenis ging. Buiten de poort zagen we toen ook een draagbaar voor de kist staan. We begrepen dat ze eind van de middag buiten de stad begraven zou worden. Verder op de fiets richting het hotel (Tian Yuan Kui Hotel) hebben we nog een aantal broodjes gekocht die later erg droog bleken te zijn. Na wat rondgekeken in de stad ,toren in het centrum beklommen, museumpjes bekeken, souvenirwinkeltjes (het is net giethoorn of volendam)wileden we weer richting de begrafenis om te zien of we nog iets mmee konden krijgen van de ceremonie.
In het straatje war we eerder die dag waren geweest hadden ze alles al opgeruimd. Er was niets meer te zien. We hoorden we in de verte muziek. We fietsten er naar toe. Het ws net buiten de stadsmuur. Er stonden merdere opblaasbogen met balonnen en versiering. Dit was iets anders dan een begrafenis.... Wij (Hans, Pa en ik) nieuwsgierig naar de binnenplaats gelopen. Dit was iets heel anders dan een begrafenis. Dit was een trouwerij. We werden uitgenodigd om binnen te komen in huis om te kijken naar de nieuwe bruidskamer en het bed wat versierd was voor het bruidspaar. We kregen snoepjes en zonnebloempitten te eten en thee te drinken. Het was voor ons nog niet duidelijk wie of waar het bruidspaar was, maar later begrepen we dat die later op de dag zouden arriveren. Na en tijdje kwam er iemand die engels kon spreken (hadden ze opgehaald), en die vertelde ons dat we werden uitgenodigd om 's avonds bij de ceremonie te komen kijken en om mee te eten. Wow! Natuurlijk wilde we dit heel graag. Even terug naar de stad om een kado te kopen. Maar ja, wat geef je een chinees bruidspaar op hun huwelijk? Na advies van een meisje in ons hotel hebben we en beeldje gekocht van een chinees meisje en een jongen (Oeff, wat vressschelijk lelijk) wat ze hier erg mooi vonden.
's Avonds terug naar de bruiloft (met het kado). Daar zagen we voor het eerst het bruidspaar. Na de ceremonie met veel gekkigheid van familie en vrienden (filmpje krijgen jullie later te zien) was er vuurwerk met veel harde knallen, en mochten we aan tafel gaan ziten voor het eten. Er waren allemaal ronde tafels waar de gasten aan konden zitten. We kregen heel veel verschillende gerechten en moesten proosten op het bruidspaar en de familie. Ganbei! (proost!) met rijstwijn (53%), Ganbei!, Ganbei! De rijstwijn vloeide rijkelijk. De tefel stond inmiddels vol met allerlei gerechten waarvan we van alles moesten proeven (erg lekker). Toen de tafel vol stond, kwamen er nog veel meer gerechten. Deze werden gewoon gestapeld (in totaal ongeveer 30 gerechten, gestapeld tot 4 hoog). Ganbei! Ganbei!
Na het eten (was ongeveer 10 uur) was het feest afgelopen. We kregen als speciale gasten nog een afscheidskado mee (een soort kamerschermpje van laque met daarop de afbeelding van de stad Pinyao, en aan de andere kant vazen met bloemen. Heel lief, maar ook erg groot en onhandig en zwaar in onze rugzakken. Maar wel heel lief. Zwalkend op de fiets (zonder licht) naar het hotel gefietst.
De volgende ochtend hadden we een afspraak met Wang Jiao die we hadden ontmoet op de bruiloft en die ons wel wilde rondleiden in de stad.
We zijn toen o.a. naar het belangrijkste museum in de stad geweest, het bank-museum.
"s Avonds hebben we met de groep hotpot gegeten (chinees fondue). Om ongeveer 11 uur hebben we de trein genomen naar Xian.
Gisteren met een gammel rammelend fietsje ongeveer 12 kilometer over de muur van Xian gereden (Xian is ook een ommuurde stad), de moslimwijk bezocht, de beltoren beklommen en niet te vergeten het terracottaleger bekeken. Dit was voor ons de tweede keer, maar het blijft heel indrukwekkend. Duizenden manshooge belden wan klei die meer dan 2000 jaar gelegen zijn gemaakt om een graf te beschermen van een keizer (de keizer die ook de chinese muur heeft laten bouwen).
Vanmiddag hebben we een binnenlandse vlucht naar Lanzhou.
O ja, Peet je hebt gelijk. Misschien moeten we een beetje rustig aan gaan doen. We zien en beleven wel heel veel. Misschien wel te veel om te kunnen verwerken.
Van Pa mag ik niets meer kopen. Alleen nog een grotere tas om alles in mee te nemen :)
De chinese toiletjes blijven een bijzondere belefenis. Afgelopen treinreis hing er een zakje met mottenballen op het toilet. Ik vond het een goed idee, want de stank van het toilet was hierdoor minder te ruiken. Dorien (onze reisleidster) vertelde dat dat hielp tegen de kakkerlakken...(brrrr...)
Die staande (stap-) toiletjes zijn echt niet mijn ding. Zeker niet nu mijn darmen iets onrustig zijn.
Het weer is hier erg goed. Gisteren iets bewolkt. Dit was wel lekker na een aantal dagen van meer dan 32 graden.
Tot later!
-
23 Mei 2009 - 12:57
Jan En Jacq:
Nou Jo volgens mij hadden juliie een betere trein als ons toen wij van Pinyao naar Xian gingen in ieder geval de luxe van mottenballen. Geweldig verhaal van de bruiloft en begravenis, in china stijl. Ben nog even nieuwsgierig welk stuk van de muur jullie gelopen hebben? Ik hoop dat bij al die boodschappen wel mijn bestelde cd is.De gene die ik had heb ik trouwens gekocht in de tempel buiten Pinyao.Liefs van jan en Jacq en succes met de Yacken, pas op je maag en darmen. Dumplings helpem goed tegen de buikloop!!!!!!!!! -
23 Mei 2009 - 20:30
Mir:
Je verzint het niet dat jullie uitgenodigd worden op een traditionele bruiloft! Wat een prachtavontuur en wat super dat jullie dat mee mochten maken. Je begrijpt dat er momenten zijn dat ik graag even met je zou willen ruilen. Kortom, geniet ervan; wij genieten heerlijk met jullie mee! Geluk, Mir. -
24 Mei 2009 - 05:24
Thea:
Na de sms van vannacht toch even gewacht met het lezen van het verslag tot nu 7 uur zondagmorgen. Geweldig wat jullie allemaal meemaken en doen. Toch wel jammer dat ik er niet bij ben! Denk niet dat mijn conditie goed genoeg had geweest dus dan hadden jullie niet zoveel kunnen doen. Heb net gelezen in het programma wat er nu weer staat te gebeuren de grotten lijkt me geweldig en mooi.
Geniet maar veel en hopelijk kunnen jullie alles onthouden en in ieder geval laten zien. -
24 Mei 2009 - 19:36
Jolanda:
Hoi Jol en Pa zo te lezen hebben jullie het prima naar jullie zin.
Wat een belevenissen allemaal en natuurlijk zal jol, jol niet zijn als je eerst s'morgens een begrafenis mee maakt en s'middags een bruiloft geweldig.
Nou geniet er lekker van verder en ik verheug me op het volgende verslag.
Groetjes Jolanda -
25 Mei 2009 - 09:02
Carla:
Hey Jo en pa, heerlijk om jullle reisverslag te lezen.
Ik hoop dat jullie al dat ge-ganbei weer te boven zijn, want ik geloof wel dat je je verstand er een beetje bij moet houden als je daar op die enorme bruggen, muurtjes en paden ballanceert.
En Jo.....luister nou maar gewoon naar pa, stoppen met shoppen! ;-)
Ik kijk uit naar het volgende verhaal.
Groetjes Carla (kulle,kulle) -
25 Mei 2009 - 09:08
Merette:
hoiiii,
Echt super leuk om je verhalen te lezen en wat heb je al weer veel gedaan en mee gemaakt in die korte tijd, ik ben benieuwd wat er nog komen gaat. geniet ervan je hebt er zo lang naar uitgekeken. ik heb ook een afstreep briefje gemaakt hoor voor wanneer je weer terug bent met al je spannende verhalen en je foto's van de wctjes daar.
hele dikke kus je buurvrouw merette -
25 Mei 2009 - 16:16
Nienke:
Echt geweldig te lezen wat jullie allemaal meemaken! Zie je al helemaal genieten op die bruiloft, alle zintuigen op scherp om niks te missen. Haha en die rijstwijn met 53%, dat kan best pijnlijk zijn, je wilt ook niet onbeleefd zijn en niet meedrinken.
Klinkt inderdaad wel weer heel drukjes met veel nieuwe invloeden maar ook echt een superbelevenis. Ben nu al benieuwd naar je volgende avonturen! En straks naar de foto's.
Veel plezier :)
Liefs x Nien -
28 Mei 2009 - 15:01
Miriam Greeve:
Wat een geweldige verhalen, ik zou zeggen:
geniet, geniet, geniet!!
Dan lees ik nog even mee...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
