Trektocht
Door: Jootje
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
08 Juni 2009 | Nederland, Amsterdam
Hallo allemaal,
Bedankt voor al jullie reacties. Heel leuk om jullie berichtjes aan de andere kant van de wereld te lezen.
Ik weet weer niet waar ik zal beginnen met m'n verhaal, want we hebben weer zoveel meegemaakt. Ik zal beginnen met de trektocht. Op 1 juni zijn we begonnen met de trek rond het binnenmeer van de Yamdrok Tso. Geweldig mooi, bizar landschap.
De eerste dag hebben we een paar uur gelopen, naar de plek waar we de eerste nacht zouden gaan doorbrengen. Onderweg hadden we al sneeuw (ja, het is juni) en zandstormen gehad. Een paar mannen met een klein truckje hadden onze bagage die we dachten nodig te hebben naar de plek gebracht, en waren al bezig met het opzetten van de tenten. Prachtige plek aan het meer. Toen we goed en wel aan de thee zaten stak er een pittige storm op. Met z'n allen hebben we aan de tentpalen gehangen en de tentharingen verzwaard met stenen (die liggen er genoeg op die hoogte). Best spannend allemaal. Gelukkig is alles goed gegaan. 's Nachts heb ik het erg koud gehad in de tent, ondanks m'n thermo-ondergoed en muts. De tweede dag hadden we een langere tocht gemaakt. 's Morgens ging het prima. Erg mooi om rond het meer te lopen in fleece met windstopper en muts tegen de kou. Prachtig om de zon op de besneeuwde bergtoppen te zien. We moesten 's middags een pas over. Best pittige klim op die hoogte. Je voelt en merkt echt wel verschil op welke hoogte je aan het lopen bent (rond het meer 4500-4600 meter). Toen ik bij de tenten aan kwam had ik behoorlijk last van de hoogte (en van een blaar).
Tenten weer aan een prachtige plek opgezet aan het water. 's Middags rond de tenten in t-shirt en slippertjes gelopen (verbrande neus opgelopen). 's Avonds vroeg naar bed (iedereen was moe van de tocht).
's Nachts nog even naar de toilettent geweest (klein tentje boven een gat in de grond). Deze flapperde enorm door de hevige wind, zodat ik eigenlijk onder de sterrenhemel zat met een wapperend zeil boven me :) .
De 3e dag (mijn verjaardag) wakker worden aan het blauwe meer. Precies zoals ik had verwacht. 's Morgensvroeg in m'n slaapzak de post bekeken die ik had meegekregen uit Nederland. Helemaal leuk om jullie berichtjes te lezen. Net buiten de tent kwam Dorien aanrennen met een witte sjaal (voor good luck) en nodigde me uit voor het ontbijt. Na me iets te hebben opgefrist (vochtige doekjes en tandenborstel) naar de eettent gegaan. Daar zaten alle medereizigers al op me te wachten met een zelfgemaakte kaas-lollytaart (geen bakkertjes in de buurt). Hierop stond een plastic lotusbloem met kaarsjes waar ook nog muziek uit kwam. Erg grappig. Ze hebben voor me gezongen en m'n klapstoel was versierd. Ik heb een mooie ketting van ze gekregen, die ze voor me gekocht hebben in het nonnenklooster (ketting met een good luck-hanger is gezegend). Toen weer verder gegaan met onze trektocht (paarden mee voor onze bagage en voor mensen die de tocht te zwaar zouden gaan vinden). Het was een hele mooie maar zware dag. We gingen over 3 hoge passen heen (de hoogste op 4475 meter). In de eerste rustpauze heb ik iedereen getrakteerd op stroopwafels. De tibetaanen die mee waren vonden het volgens mij maar vreemd, maar de nederlanders vonden het helemaal geweldig. Na de 2e pas hebben we uitgebreid een lunch gehad met koude kip, worstjes, chocolade, appel, koekjes en broodjes. Echt een feestmaal, met een prachtig uitzicht op een vlakte met allemaal hoge bergen om ons heen. Na de 3e pas (de mooiste van die dag) kwamen we bij een mooie plek met heel veel gebedsvlaggen. Hier heb ik ook een paar vlaggetjes opgehangen (ik was tenslotte jarig). Hierna een stuk dalen en over een enorme vlakte richting het klooster. Onderweg door een mooi dorpje gelopen met veel kleine huisjes met Yak-poep-muurtjes. Onderaan bij het klooster stonden onze tenten al klaar. Hier heb ik de nederlandslingers (rood-wit-blauw)opgehangen die ik had gekregen van Jan en Jacq, en hebben met z'n allen een high-tea genomen (op 4300 meter), met koekjes en patatjes. Ik voelde me echt jarig (ondanks de hoogte en de onrustige darmen). 's Avonds vreeselijk vroeg naar bed. Volgens mij was het om 8 uur dat iedereen al plat ging. De volgende dag ('s morgens de tenten hard-bevroren) met de bus over de Karo-La pas gegaan. Deze pas is ruim boven de 5000 meter. WOW, dit is echt heel hoog. Rond de middag kwamen we aan in het hotel. We hadden onderweg al gehoopt dat er een bad zou zijn. Hier waren we heel hard aan toe. Door het weer, de zandstormen en het niet uitgebreid kunnen wassen zag ik er ongeveer uit als een echte tibetaan. Ik had zowaar volume in m'n haar.
Heerlijk om een douche en bad te hebben met warm en koud stromend water (3 straaltjes - wisselbad).
Even een sprongetje naar gisteren..
Gisteren een lange bustocht gehad, maar onderweg een geweldig mooi uitzicht op de Mount Everest. Het was helder, en konden hem heel goed zien. We konden niet ophouden met fotograferen.
's Avonds in een klein dorpje in een heel primitief hotel overnacht. Kamers waren een soort kleine schuurtjes (met hangslot), en het toilet aan het eind van de gang (buitenlangs) die me deden denken aan een kleine stal. Geen licht, deur kon niet op slot, 2 gaten in de grond met een laag schotje ertussen, erg smal, met inmiddels een bekende geur. In de kamer een emmer met water een thermoskan met heet water en 2 schalen waar je het water in kon doen. En 2 bedden met gelukkig dikke dekbedden. Maar wel met een fantastisch uitzicht op de Mount Everest! Geweldig. Het was gisterenavond erg koud (vooral door de wind). Maar toch buiten heel veel foto's gemaakt en gefilmd.
Vanmorgen om 3 uur vertrokken, Ze zijn met de weg (frienshiphighway) bezig, waardoor we gedeeltes niet overdag kunnen rijden. Het was maar goed dat het donker was toen we daar reden. We moesten hele stukken offroad rijden. In de bergen, naast de onverharde weg over rotsen, keien, los fijnstofzand. Weer een hele belevenis. Op dit moment zitten we te wachten in een klein grauw dorp tot we weer verder kunnen naar de grens van Tibet naar Nepal. Het is de bedoeling dat we morgen in Kathmandu aankomen, maar het is nog even onzeker.
In Katmandu probeer ik nog weer even een berichtje achter te laten. Groetjes en tot gauw.
Jootje
Bedankt voor al jullie reacties. Heel leuk om jullie berichtjes aan de andere kant van de wereld te lezen.
Ik weet weer niet waar ik zal beginnen met m'n verhaal, want we hebben weer zoveel meegemaakt. Ik zal beginnen met de trektocht. Op 1 juni zijn we begonnen met de trek rond het binnenmeer van de Yamdrok Tso. Geweldig mooi, bizar landschap.
De eerste dag hebben we een paar uur gelopen, naar de plek waar we de eerste nacht zouden gaan doorbrengen. Onderweg hadden we al sneeuw (ja, het is juni) en zandstormen gehad. Een paar mannen met een klein truckje hadden onze bagage die we dachten nodig te hebben naar de plek gebracht, en waren al bezig met het opzetten van de tenten. Prachtige plek aan het meer. Toen we goed en wel aan de thee zaten stak er een pittige storm op. Met z'n allen hebben we aan de tentpalen gehangen en de tentharingen verzwaard met stenen (die liggen er genoeg op die hoogte). Best spannend allemaal. Gelukkig is alles goed gegaan. 's Nachts heb ik het erg koud gehad in de tent, ondanks m'n thermo-ondergoed en muts. De tweede dag hadden we een langere tocht gemaakt. 's Morgens ging het prima. Erg mooi om rond het meer te lopen in fleece met windstopper en muts tegen de kou. Prachtig om de zon op de besneeuwde bergtoppen te zien. We moesten 's middags een pas over. Best pittige klim op die hoogte. Je voelt en merkt echt wel verschil op welke hoogte je aan het lopen bent (rond het meer 4500-4600 meter). Toen ik bij de tenten aan kwam had ik behoorlijk last van de hoogte (en van een blaar).
Tenten weer aan een prachtige plek opgezet aan het water. 's Middags rond de tenten in t-shirt en slippertjes gelopen (verbrande neus opgelopen). 's Avonds vroeg naar bed (iedereen was moe van de tocht).
's Nachts nog even naar de toilettent geweest (klein tentje boven een gat in de grond). Deze flapperde enorm door de hevige wind, zodat ik eigenlijk onder de sterrenhemel zat met een wapperend zeil boven me :) .
De 3e dag (mijn verjaardag) wakker worden aan het blauwe meer. Precies zoals ik had verwacht. 's Morgensvroeg in m'n slaapzak de post bekeken die ik had meegekregen uit Nederland. Helemaal leuk om jullie berichtjes te lezen. Net buiten de tent kwam Dorien aanrennen met een witte sjaal (voor good luck) en nodigde me uit voor het ontbijt. Na me iets te hebben opgefrist (vochtige doekjes en tandenborstel) naar de eettent gegaan. Daar zaten alle medereizigers al op me te wachten met een zelfgemaakte kaas-lollytaart (geen bakkertjes in de buurt). Hierop stond een plastic lotusbloem met kaarsjes waar ook nog muziek uit kwam. Erg grappig. Ze hebben voor me gezongen en m'n klapstoel was versierd. Ik heb een mooie ketting van ze gekregen, die ze voor me gekocht hebben in het nonnenklooster (ketting met een good luck-hanger is gezegend). Toen weer verder gegaan met onze trektocht (paarden mee voor onze bagage en voor mensen die de tocht te zwaar zouden gaan vinden). Het was een hele mooie maar zware dag. We gingen over 3 hoge passen heen (de hoogste op 4475 meter). In de eerste rustpauze heb ik iedereen getrakteerd op stroopwafels. De tibetaanen die mee waren vonden het volgens mij maar vreemd, maar de nederlanders vonden het helemaal geweldig. Na de 2e pas hebben we uitgebreid een lunch gehad met koude kip, worstjes, chocolade, appel, koekjes en broodjes. Echt een feestmaal, met een prachtig uitzicht op een vlakte met allemaal hoge bergen om ons heen. Na de 3e pas (de mooiste van die dag) kwamen we bij een mooie plek met heel veel gebedsvlaggen. Hier heb ik ook een paar vlaggetjes opgehangen (ik was tenslotte jarig). Hierna een stuk dalen en over een enorme vlakte richting het klooster. Onderweg door een mooi dorpje gelopen met veel kleine huisjes met Yak-poep-muurtjes. Onderaan bij het klooster stonden onze tenten al klaar. Hier heb ik de nederlandslingers (rood-wit-blauw)opgehangen die ik had gekregen van Jan en Jacq, en hebben met z'n allen een high-tea genomen (op 4300 meter), met koekjes en patatjes. Ik voelde me echt jarig (ondanks de hoogte en de onrustige darmen). 's Avonds vreeselijk vroeg naar bed. Volgens mij was het om 8 uur dat iedereen al plat ging. De volgende dag ('s morgens de tenten hard-bevroren) met de bus over de Karo-La pas gegaan. Deze pas is ruim boven de 5000 meter. WOW, dit is echt heel hoog. Rond de middag kwamen we aan in het hotel. We hadden onderweg al gehoopt dat er een bad zou zijn. Hier waren we heel hard aan toe. Door het weer, de zandstormen en het niet uitgebreid kunnen wassen zag ik er ongeveer uit als een echte tibetaan. Ik had zowaar volume in m'n haar.
Heerlijk om een douche en bad te hebben met warm en koud stromend water (3 straaltjes - wisselbad).
Even een sprongetje naar gisteren..
Gisteren een lange bustocht gehad, maar onderweg een geweldig mooi uitzicht op de Mount Everest. Het was helder, en konden hem heel goed zien. We konden niet ophouden met fotograferen.
's Avonds in een klein dorpje in een heel primitief hotel overnacht. Kamers waren een soort kleine schuurtjes (met hangslot), en het toilet aan het eind van de gang (buitenlangs) die me deden denken aan een kleine stal. Geen licht, deur kon niet op slot, 2 gaten in de grond met een laag schotje ertussen, erg smal, met inmiddels een bekende geur. In de kamer een emmer met water een thermoskan met heet water en 2 schalen waar je het water in kon doen. En 2 bedden met gelukkig dikke dekbedden. Maar wel met een fantastisch uitzicht op de Mount Everest! Geweldig. Het was gisterenavond erg koud (vooral door de wind). Maar toch buiten heel veel foto's gemaakt en gefilmd.
Vanmorgen om 3 uur vertrokken, Ze zijn met de weg (frienshiphighway) bezig, waardoor we gedeeltes niet overdag kunnen rijden. Het was maar goed dat het donker was toen we daar reden. We moesten hele stukken offroad rijden. In de bergen, naast de onverharde weg over rotsen, keien, los fijnstofzand. Weer een hele belevenis. Op dit moment zitten we te wachten in een klein grauw dorp tot we weer verder kunnen naar de grens van Tibet naar Nepal. Het is de bedoeling dat we morgen in Kathmandu aankomen, maar het is nog even onzeker.
In Katmandu probeer ik nog weer even een berichtje achter te laten. Groetjes en tot gauw.
Jootje
-
08 Juni 2009 - 09:21
Nienke:
Wow.. wat een belvenissen weer allemaal! Wat geweldig om je verjaardag zo in de hoogte te vieren, echt uniek, daar kun je nog lekker lang van nagenieten! En dat ze allemaal aan je gedacht hadden en met cadeau en versierde stoel, heel leuk en warm lijkt me. Gefeliciteerd nog :)
Je schrijft echt helemaal super, alsof ik naast je sta en met je mee loop, zelfs de geur van de plee zit al bijna in mijn systeem.. haha. Geniet lekker verder! Kijk uit naar je volgende berichtje en mocht dat niet meer lukken naar je verhalen en foto's! Liefs en kus Nien -
08 Juni 2009 - 11:12
Mirr:
Wat heerlijk dat je verjaardagswens uitgekomen is! Wat een prachtbelevenissen maak je mee en wat houd je ons TOP op de hoogte. Ben benieuwd naar je foto's. Liefs, Mir. -
08 Juni 2009 - 16:36
Moon:
he Teewen,
Wat een verhaal weer, mooi hoor! ben blij dat je voorstelling m.b.t. het vieren van je verjaardag was zoals je gehoopt had. Heb je je liedje nog kunnen luisteren of leef ik echt in het stenentijdperk met mijn cd-tje? Nou wijfie nog een paar dagen en dan zit je trip er alweer op, snel he! Geniet nog maar even want voor je het weet zit je je weer rot te trappen op de fiets uitkijkend naar de cappuchino met dubbel koekje! Tot gauw!, liefs.,,moon en fam -
08 Juni 2009 - 16:47
Jan:
Jo en jur.
Ondangs de kou komt er veel warmte van jullie belevenissen. Ik hoop dat je wel een foto van je zelf hebt gemaakt. We zijn benieuwd hoe je er uit ziet als Tibetaan,Druipend van de jakboter en vet.
Nog veel plezier in Kathmandu. Sterkte bij de lijkverbranding!!!!!!
Goede terug reis en geniet nog van het eten en de bijzondere toiletten.
Jan en Jacq
-
09 Juni 2009 - 07:16
Merette:
wauwww wat een verhalen. echt super leuk om te lezen wat jullie allemaal doen. ik ben benieuwd naar alle verhalen als je er weer bent. geniet er van
dikke kus merette -
09 Juni 2009 - 09:51
Miep:
Hoi Jolanda,
Wat een schrijftalent! En wat een schitterende belevenissen en avonturen maken jullie mee. Wat moet het mooi zijn om dit alles te zien en te doen. Ik kijk uit naar meer!! Geniet er nog even heeeel erg van joh. Nog een paar fantastische dagen toegewenst en liefs ook voor je pa. xx Miep en Willem -
09 Juni 2009 - 14:31
Hester:
Jo,
Te laat, maar nog wel van harte met je verjaardat. Jemig wat een verhalen en wat mooi om dit straks te bundelen en zo de verhalen en belevingen van het moment te hebben. Geniet er nog volop verder van! Dit kan niet meer stuk.
liefs
hester
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
